I amb honor van reaccionar al vestidor després de la derrota. El País publica avui un article emocionant (clickeu la imatge de dalt per a veure'l).
Em quedo amb aquest extracte:
“Se abrazaban, se daban ánimos, ¡se felicitaban!”, interviene un testigo. “Hay momentos que un futbolista no olvida. La de Sevilla es una de esas noches”, tercia uno de los jugadores veteranos. “Nos dimos cuenta de que habíamos jugado bien, que seguimos siendo buenos”, aclara uno de los jóvenes, que reconoce que de ese vestuario salió un pacto: “Nos gritamos que teníamos que ganar la Liga y la Champions”.
“Se abrazaban, se daban ánimos, ¡se felicitaban!”, interviene un testigo. “Hay momentos que un futbolista no olvida. La de Sevilla es una de esas noches”, tercia uno de los jugadores veteranos. “Nos dimos cuenta de que habíamos jugado bien, que seguimos siendo buenos”, aclara uno de los jóvenes, que reconoce que de ese vestuario salió un pacto: “Nos gritamos que teníamos que ganar la Liga y la Champions”.
2 comentaris:
ai laic it!
tot per guanyar? :)
Publica un comentari a l'entrada